5000 roepies fooi

Inmiddels zijn we alweer vier dagen reizen verder. Maandagochtend hebben we voor een laatste keer rustig en uitgebreid ontbeten voordat we met dezelfde tuktuk als vrijdags naar het busstation in Trincomalee werden gebracht. Hier vertrok met 10 minuten de bus naar Habarana dus dat kwam mooi uit. Ook hier bleek aan het begin van de rit dat het geloof in Sri Lanka heel belangrijk is want bij een tempeltje langs de weg deed de kaartjesverkoper van de bus een snel schiedgebedje. In Habarana konden we langs de weg overstappen naar Polonarruwa, de plaats waar we voor twee nachten een hotel hadden geboekt. Het landschap werd steeds heuvelachtiger en vanaf Habarana naar Polonnaruwa kwamen we langs het Minneriya Nationale park en vanuit de bus kon ik heel in de verte bij een meer al drie olifanten zien staan. Aan het begin van Polonnaruwa gebaarde de kaartjesverkoper dat we uit moesten stappen. Gelijk kwamen er opdringerige tuktukrijders op ons af en eentje had geluk, die kon ons naar het hotel brengen waar we rond 14u aankwamen. Het hotel viel helaas heel erg tegen. In de kamer had een gekko flink huisgehouden, de schijt zat op de vloer, de muur en de badkamer zat eronder. Gelukkig werd dit wel schoongemaakt. Dit was nog niet alles, zodra het donker werd kwamen er heel veel vliegjes tevoorschijn en het het hele hotel en de kamer, doordat er een open raam in de badkamer zat, zaten er helemaal vol mee.
Die namiddag zijn we op de fiets naar de oude koningsstad gereden waar we de belangrijkste overblijfselen bekeken. Dit was o.a. de binnenste citadel die heel erg mooi was. Omdat we echter in Anuradhapura een hele dag hadden besteed aan het bekijken van de koningsstad daar, en we dat een fantastische ervaring vonden, viel Polonnaruwa een beetje tegen. ´s Avonds hadden we gegeten in de enorme eetzaal van het hotel waar in totaal maar drie tafeltjes bezet waren, dit was dus niet te vergelijken met het avondeten van de paar avonden ervoor in Jungle beach.
De volgende dag gingen we in de middag met een jeep naar het Kaudulla nationale park om olifanten in het wild te spotten. In Negombo vertelde de eigenaar van het Greenwood Guesthouse namelijk dat op dit moment hier veel olifanten te zien zijn. Het was ongeveer een uur rijden en tijdens het laatste deel van de rit zagen we al wat wilde dieren zoals apen en verschillende soorten vogels. In het nationale park duurde het niet lang voordat we vlakbij een enorm meer een groep olifanten zagen, echt heel mooi om van zo dichtbij te zien. We konden met de jeep heel dichtbij de olifanten komen, de kortste afstand dat een olifant langs ons liep was ongeveer 3 meter. De jongen die de jeep bestuurde hield de beesten de hele tijd goed in de gaten en zodra eentje geïrriteerd leek te raken, reed hij een stukje weg. De olifanten waren er in alle maten een leeftijden, hele kleintjes die beschermd tussen de groep liepen te grazen, oude olifanten en jonge olifanten die met elkaar gingen stoeien en de één de ander in de bosjes duwde. Terwijl we aan het kijken waren kwamen er steeds meer olifanten de hoek om en op een gegeven moment waren er wel ruim honderd te zien, ongeveer net zoveel als bij Marjan op de kast staan. Het was ook heel leuk om te zien dat er een paar olifanten in het meer gingen badderen. Een spannend momentje beleefden we in de jeep toen één van de olifanten opeens een beetje boos werd en op de jeep afrende. De jeep stond op elk moment zo geparkeerd dat hij gelijk weg kon rijden dus de gids gaf direct plankgas en reed verder weg naar de andere jeeps, aan het einde van de middag stonden er in totaal wel 14 jeeps. Op de terugweg zijn we een andere kant langs het park uitgereden en onderweg zagen we weer verschillende soorten mooie vogels en pauwen.
In Polonarruwa hadden we geen zin om weer in de ongezellige eetzaal te eten dus via Tripadvisor vonden we een restaurant niet ver van het hotel. Jochem telde voor we weggingen in de hotelkamer ons geld en wat bleek, we misten ruim 5000 roepies terwijl we die avond ervoor nog drie briefjes van 5000rs in de portemonnee zaten. Wat bleek, na lang nadenken, bij het afrekenen met de gids heeft Jochem per ongeluk 5000 in plaats van 500 roepies gegeven. De chauffeur zei nog`this is too much´ maar op dat moment had Jochem er geen erg in dat hij omgerekend ruim 30euro fooi gaf! Het geld lijkt allemaal ook erg op elkaar en in Nederland zijn we tegenwoordig gewend om bijna alles met de pinpas te betalen. Toen we door een tuktuk werden afgezet bij het restaurant van Tripadvisor bleek het helemaal leeg te zijn, maar het Sri Lanka Family Restaurant ernaast zat vol lokale bevolking dus zijn we daar gaan eten. De tuktukchauffeur had ons zijn telefoonnummer gegeven dus hij had ons ook weer naar het hotel teruggebracht en gisterochtend (woensdag) werden we door hem bij het busstation van Polonnaruwa afgezet voor een korte reis naar onze volgende bestemming, Sigiriya. Onderweg genoot ik van het uitzicht uit de bus en op een gegeven moment stond er een olifant in de berm te koekeloeren, dat zie je niet elke dag! Bij het plaatsje Inamalawa gebaarde de kaartjesverkoper dat we op de plek van bestemming waren en stapten we uit. Hier konden we een bus naar Sigiriya nemen maar één van de tuktukchauffeurs die op de kruising stond, vertelde dat het nog maar 10km was. Nadat Jochem snel een paar cornetto´s had gekocht zijn we bij hem ingestapt en zette hij ons af bij het Sigiriya hotel, heel mooi (en schoon!) gelegen met uitzicht op de bekende Sigiriya leeuwenrots. Van de chauffeur kregen we een visitekaartje en nadat we wat gegeten hadden zijn we met hem in de tuktuk naar Dambulla gegaan om daar de bekende grottempels te bekijken. Omdat deze zich in een 160m hoge rots bevinden, was het uitzicht over de omgeving erg mooi. De vijf tempels vonden we prachtig om te zien, de beelden en de muurschilderingen waren al heel erg oud en goed bewaard gebleven. Vooral de verschillende grote slapende boedda´s waren indrukwekkend om te zien. Bij terugkomst in het hotel zijn we nog even het zwembad in gesprongen en ´s avonds hebben we lekker in het restaurant gegeten.
Vandaag stond het beklimmen van de Sigiriya leeuwenrots op de planning. De beste tijd van de dag zou of heel vroeg of halverwege de middag zijn omdat het dan minder warm is. Het was echter bewolkt dus we zijn om 11uur naar de entree van het complex gewandeld. Hier hebben we even in het museum gekeken en langs de watertuin, fonteintuin, rotstuin en terrastuin gewandeld voor we bij het begin van de eigenlijke beklimming aankwamen. Na de eerste trappen kwamen we bij de muurschilderingen van de Maagden van Sigiriya, 21 overgebleven afbeeldingen van vrouwen met ontbloot bovenlijf en een hele smalle taille. Deze manier van schilderen was uniek voor de tijd, en het boeddhisme. Vervolgens ging de route naar de spiegelmuur, een hele glad gepolijste muur met allerlei inscripties. Toen we daar langs liepen vroeg ik Jochem een foto te maken maar volgens hem was de spiegelmuur de wand van de rots en was ´die andere wand´ er vast later op gezet. Maar Jochem, waarom is die wand dan zo glad, en ook nog eens afgezet met een touw? Daar zat wel wat in dus de foto is toch voor de echte spiegelwand gemaakt. Via smalle ijzeren trappen kwamen we bij het leeuwenplatform. Hier zijn twee grote leeuwenpoten overgebleven die in de rots zijn uitgehakt. Omdat er deze dag ongeveer 10 schoolreisjes aanwezig waren hebben we even op dit platform gewacht voordat we aan de klim naar de top begonnen. Deze klim ging over een smalle, niet heel stevig uitziende metalen trap maar het was goed te doen. Het uitzicht van bovenaf was prachtig, de hele omgeving was te zien en omdat het niet mistig of heiig was, konden we erg ver kijken. Op de top van de berg hebben we foto´s gemaakt en van het uitzicht genoten. De weg terug naar beneden ging overigens een stuk sneller dan naar boven! Vlakbij het hotel hebben we een king coconut gedronken en vanavond gaan we weer eten in het restaurant.