Drie dagen wandelen

Afgelopen maandag zijn we ´s ochtends op tijd vertrokken met een taxi naar Lipton´s Seat, 21 km bij Haputale vandaan. Via bochtige weggetjes kwamen we bovenaan bij het uitkijkpunt Lipton´s Seat. De naam verwijst naar de 19e-eeuwse theemagnaat Thomas Lipton. Van hem staat een bronzen beeld bij dit uitkijkpunt. Het was mooi weer toen we aankwamen en er waren nog geen wolken dus we konden heel ver kijken. Naarmate we er langer rondkeken, kwamen de wolken en verdween het mooie uitzicht. Vervolgens zijn we 7km door de theeplantages naar beneden gewandeld en bij de Dambatanne theefabriek kregen we een rondleiding. De fabriek zag er uit alsof deze zo uit de 18e of 19e eeuw kwam en het was bijna niet voor te stellen dat in deze fabriek de beste zwarte thee wordt gemaakt, de fabriek had deze prijs gewonnen. De verschillende soorten zwarte thee die ze maken gaan naar de veiling in Colombo en daar kopen theemerken de thee en maken er vervolgens hun eigen smaakjesthee van.
De volgende dag ging de wekker al heel vroeg want om 5u vertrokken we met de taxi naar Horton Plains National Park, een vlakte op 2000m hoogte gelegen. Het was maar 35km rijden maar toch deden we er anderhalf uur over omdat de weg smal was en veel haarspeldbochten bevatte. Het landschap in dit nationale park is heel anders omdat het er net als nu, meestal mistig en regenachtig is. De wandeling ging 9km over vlakke paden, rotspaden en door het regenwoud. Onderweg regende het van tijd tot tijd maar dat paste wel bij het landschap. We kwamen als eerste langs een redelijk grote waterval, de Baker´s Falls, en het hoogtepunt van de wandeling was World´s End. Bij dit indrukwekkende uitkijkpunt aan de uiterste rand van het heuvelland gaat de helling ineens bijna 1km stijl omlaag. Omdat we zo vroeg waren hadden we ook hier geluk, en trok het af en toe open en konden we superver kijken! In totaal hebben we drie uur over de wandeling gedaan. De rest van de middag hebben we in het hotel gelezen, geslapen en ´s avonds weer heerlijke kottu rotti gegeten.
Gister konden we rustig aan ontbijten en om half 11 gingen we naar het station in Haputale. Vanaf daar was het nog ruim een uur met de trein naar Ella dus dat viel mee vergeleken met de lange treinreis van een paar dagen eerder. Jochem had kaartjes voor de derde klasse gekocht, en dat was een koopje, namelijk 14 eurocent per kaartje. We kjonden een zitplaats bemachtigen en omdat het mooi weer was konden we genieten van de mooie uitzichten. Ella is vergeleken met de andere plaatsen waar we verbleven, erg toeristisch. Er is een hoofdstraat met veel westers uitziende restaurants en bars en er waren veel toeristen. We zijn als eerste bij Chill gaan eten en daarna met een tuktuk naar de guesthouse gegaan. Deze is wat hoger gelegen in de heuvels en heeft een mooi uitzicht op de Little Adam´s Peak, Ella Rock en Ella Gap. ´s Avonds zijn we nog een keer bij Chill gaan eten en nu hadden pizza en pasta genomen. Even een keer wat anders dan rotti of curry. Nadat we de eerste helft van de WK wedstrijd Polen - Senegal hadden gekeken, gingen we weer terug met een tuktuk.
Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan voor een heerlijk Sri Lankaans ontbijt. De lieve eigenaresse had springhoppers met ei en pannenkoeken met kokos, honing en suiker gebakken dus dat was een goede bodem voor de lange wandeling. Omdat het in Ella een stuk warmer is dan in Haputale zijn we om half 9 aan de wandeling begonnen. Als eerste zijn we langs de theevelden naar de top van Little Adam´s Peak gewandeld, een klim die goed te doen was. Het uitzicht op de Ella Gap en Ella Rock was vanaf de top heel erg mooi. Achter de top was nog een berg maar die was via een erg stijl pad te bereiken dus daar is Jochem alleen naartoe gewandeld om foto´s te maken en vanaf een schaduwplekje op de andere top heb ik foto´s van Jochem gemaakt. Halverwege de weg naar beneden hebben wat gedronken bij een hotel dat uitzicht heeft op de Little Adam´s Peak om even bij te komen. Hierna zijn we aan het zwaardere deel van de wandeling begonnen, namelijk de route naar de bekende Nine Arch Bridge. Dit is een hele hoge, oude brug waar de trein dagelijks overheen rijdt. Er komen veel toeristen op af om foto´s te maken. Het eerste deel was behoorlijk steil omhoog en daarna vrij steil weer naar beneden. We kwamen op het goede moment aan want na een vrij korte tijd wachten, kwam er een trein luid toeterend voorbij rijden. Hierna zijn we langs het spoor teruggewandeld voor een welverdiende lunch bij Chill. Om half 4 waren we terug in de guesthouse en vanavond gaan we hier lekker eten.